dinsdag 2 oktober 2012

De balans na de eerste maand

Nog maar een maand ben ik op de opleiding, drie Bovendonkweekenden en één beziningsweekend heb ik achter de rug. Het doet me goed om weer in de "collegebanken" te zitten. Heerlijk de tijd hebben om te studeren, om het prachtige geloof dat ons gegeven is te doorploegen en vooral met elkaar op te trekken als studenten. Na nog maar een maand merk ik al hoe we als groep studenten op elkaar betrokken raken en met elkaar optrekken. We gaan samen de zoektocht naar onze roeping. Samen ook met de vrouwen van de diakenstudenten.

Het bezinningsweekend was in Maarssen bij de Priorij Emmaus. De gastvrijheid van de zusters Kannunikessen van het Heilig Graf en het gesprek met zuster Monica was voor mij uitdagend. Het riep mij op kritisch te kijken naar de Kerk en mijn roeping en plaats daarin. Neem ik alles zomaar aan, of weet ik mij uitgedaagd om mijn mening te vormen en te laten vormen?

Het aardige van de priorij van Maarssen vind ik toch wel dat je in de architectuur van de kerk op jezelf wordt teruggeworpen. Het zogenaamde plastische getal en de sobere inrichting met het gebruik van vooral beton en hout zorgt voor een soort leegte. De kerk van de priorij draagt de naam van de Verrijzenis van de Heer. Geen andere architectuur dan deze past beter bij het christelijk geloof van het lege graf van Jeruzalem.
Noem het een schoenendoos, een blokkendoos, een parkeergarage....maar de leegte van deze kerk nodigt juist uit om vervuld te worden met de leegte van het graf; het paasmysterie dat de basis en het vertrekpunt is vvan ons christelijk geloof en dat ons tegemoet treedt in de viering van de Eucharistie, bron en hoogtepunt van ons christelijk leven en viering van de aanwezigheid van de opgestane Heer.

Het is in deze leegte dat ik heb kunnne nadenken over mijn roeping tot het diakenambt. Het is dit lege Graf waar ik ten diepste Zijn roepstem hoor: "Kom, volg mij".

Dit is slechts de eerste maand...het belooft een spannend traject te worden in de komende twee jaar ;-)