zaterdag 12 januari 2013

Bezinning en rust

De weg naar het diaconaat is een weg van loutering, bezinning en stilte dat gefundeerd wordt door het gebed en de viering van de sacramenten.
Het is deze periode dat ik uitgenodigd wordt om door studie en gebed steeds meer op het spoor te komen of God me daadwerkelijk tot dit ambt van de naastenliefde roept.
Het is ook een periode waarin ik mezelf wil laten vormen door de opleiding, door mensen om mij heen en, vooral ook, door Gods Geest.

Hierbij past dat ik het rustig en stil maak in mijzelf en om mij heen. Daarom zal ik waarschijnlijk ook geen blogs meer plaatsen op deze plaats. Ik ben actief op Facebook en Twitter en dat is wel even voldoende, lijkt me zo.

Graag wil ik iedereen die dat wil vragen om gebed voor mij in de komende jaren. Het is het gebed van de gemeenschap waardoor ik mij gedragen weet op deze weg van onderzoeken, bezinnen en luisteren. Het is ook de gemeenschap die de Kerk is waaraan ik mij wil toevetrouwen en waaraan ik dienstbaar wil zijn.
Daarom ben ik ook altijd bereid om in gesprek te gaan over mijn roeping, als iemand dat wenst.

Hoe dan ook: ik vertrouw mij toe aan de barmhartige hand van de Heer die mij leiden zal en mij niet loslaat. Het is dat vertrouwen dat mij uitnodigt om nu meer de rust en reflectie op te zoeken en met de woorden van Samuël tegen onze goede God te zeggen: "Spreek, Heer, uw dienaar luistert!"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten